Obraz Supernowa jest największym obrazem Zbigniewa Dowgiałło namalowanym w XX wieku. Ma 10m szerokości i 5 metrów wysokości i jest tylko 1 metr krótszy niż "Bitwa pod Grunwaldem". Powstał w 1990r. jako obraz-manifest nowego kierunku w sztuce- Futuro Baroku. Był wystawiony w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie, na wystawie pt. „Szyk polski”.  Obraz przedstawia futurystyczną architekturę kosmiczną skomponowaną z budynków będących drzewami i roślinami. Był obrazem całkowicie prekursorskim i natchnieniem dla wielu nowych projektów, powstałych po latach. Na środku obrazu u góry znajduje się Wir Miłości, który jest emanacją czystej energii kosmicznej - Eteroidu, inaczej nazywanej Orgonem.